Radosna Twórczość 2 :]

marta

Noi po kiego licha D.Steel dają taką kasę za pisanie ksiązek????

Halley świetne;podoba mi sie przede wszystkim pamietnikowa forma.Swietny pomysł.Widac;ze jak się ma ulubionych bohaterów mozna ich perypetie pisać na wszelakie sposoby...Noi styl;mniam mniam.....czekam na dalej...

nymphhaven

bardzo mi się podoba, to coś stworzyła, Halley i trzymam kciuki za dalsze części Smile

Styl jest ładny i dobrze się to latoszkowe cuś czyta Smile

! forma pomaga się wstawić w punkt widzeni bohatera, zobaczyc jak ony/ona mysli, zatem popieram wszelkie tego typu formy pisania, tak trzymać Smile

Ala

Arkadiusz najwyraźniej nie przejął się skromną groźbą Leny. Snuł się za nią niemal wszędzie. Lena, wypróbowawszy już wszelakie możliwe sposoby na uzyskanie chwili bez starszego Latoszka, poszła w końcu do Trettera i poprosił o kilka wolnych dni. Dyrektor przejął się sprawą, urlopu udzielił i postanowił także zająć się sprawą. Lena tymczasem wróciła do mieszkania i rzuciła się na łóżko, we łzach topiąc wściekłość i bezradność.
Po chwili poczuła, że ktoś kładzie się obok niej i głaszcze po włosach.
- Twój brat jest okropny… - szepnęła.
Witek czekał, aż Lena zaśnie, po czym przykrył ją kołdrą i wyszedł z mieszkania.
Krótka wizyta z karteczką u doktora Sambora, który miał akurat dyżur, a później wskoczył w samochód. Zatrzymał się przed jakimś obskurnym budynkiem. Nie uśmiechało mu się wchodzić do środka, zapach otoczenia bynajmniej do tego nie zachęcał, ale nie przyjechał tutaj, żeby sobie postać na dworze. Klatka schodowa prezentowała się nieco lepiej, choć tynk nadal odchodził od ściany. Zatrzymał się przed drzwiami z numerem, jak udało mu się odczytać, piętnastym i zapukał. Po chwili otworzył mu zdyszany Arkadiusz Latoszek.
- Co ty tutaj robisz?
- Jestem – Witek uśmiechnął się drwiąco. – Tak, masz rację – dodał, widząc zdumienie brata – moja szczęka ma się już całkiem dobrze. Mogę wejść?
- Właściwie…
- Nie zajmę wiele czasu.
Witek wszedł do mieszkania Pudła z nierozpakowanymi rzeczami stały pod ścianą. Na środku pokoju stał tylko stół, dwa krzesła i kilka kubków. Okna były tak brudne, że światło ledwo przedostawało się przez szybę, a w powietrzu unosił się odór czegoś gnijącego. Drzwi prowadzące do drugiego pokoju były uchylone i Witek zauważył czyjeś nogi wystające spod kołdry.
- Widzę, że masz gościa.
- Możliwe. Poza tym mama mieszka ze mną.
- Nie żartuj. Jakim cudem udało ci się ją ulokować tutaj?
- Ja się tutaj tylko przechowuję, w mieszkaniu które kupiłem, nie skończył się jeszcze remont. Jak mnie tutaj znalazłeś?
- Są w szpitalu jakieś dane.
- I masz do nich dostęp? – prychnął Arkadiusz.
- Przyszedłem tutaj, żeby ci powiedzieć ci kilka słów.
- Tak? Słucham.
- Odczep się od mojej żony.
- O – na twarzy Arka pojawił się bliżej nieokreślony grymas – czyżby twoja ukochana już ci się poskarżyła? Nie stać ją na nic więcej?
- Dzięki naszej siostrze stać ją – odpowiedział Witek przypominając sobie opowieść Leny o jej akcji z Dolores, tygrysem, którego Dagmara przywiozła sobie z Azji, jak gdyby nic.
- Oj, bardzo się boję – stwierdził Arek z ironią.
- Aruś! – nogi z drugiego pokoju poruszyły się, a ich właścicielka zdawała się być zniecierpliwiona.
- Już idę. Słuchaj…
- Daj, Lenie spokój. Do widzenia.
Witek odwrócił się i zmierzył do wyjścia.
- Czekaj, ja jeszcze nie skończyłem z tobą…
- Ale ja z tobą tak. Dobranoc.

Ylva

Hoho:) Mimo powagi sytuacji w jakiej znazal sie Latoszek: milutkie opowiadanie Very Happy

Gosia

No super.Ekstra rozmowa brata z bratem. Smile

Kasia=)

To sie nazywa miłość w rodzinie.... ale kurcze Ala zrob coś z nim (Arkiem) denerwujacy jest jak nie powiem co.... aczkolwiek interesujacy...

Niuńka kiedy cos rzucisz na bloga?? Obiecalas cos napisac nooooo ja sie stesknilam za twoja pisianina....

Gosia

A mógłby ktoś podać adres bloga,kiedyś chyba byłam,ale zapomniała,ostatnio szukałam i nie mogłam znaleźć.Bym sobie chętnie poczytała.

Kasia=)

[link widoczny dla zalogowanych] to adres bloga niuńki na ktorym (o zdrozo) od 28 maja nie było nowej notki!!

niuńka

tak wiem wiem obiecałam ale miałam wyniki matur stresowałam sie ale napisze Smile

Halley

Ala swietne opowiadanie Smile