Radosna Twórczość 2 :]

Gosia

Dzięki,zabieram się za czytanie,zostawię komentarz.

Mściwa Królowa Togo

ja już wczoraj czytałam ale dopiero dzisiaj znalazłam chwilkę czasu żeby zostawić swoje ochy i achy nad waszym wspólnym dziełem dziewczyny Very Happy

Twórzcie razem osobno byle częściej Very Happy

Anna Z

Niunka, Halley, przeczytałam wasze wspólne dzieło. Piękne, wspaniałe, jestem pod ogromnym wrażeniem.

MoNiA

Zgadazam sie z przedmwczyniami Smile

Asia, Madzia...osobno-bosskie, w duecie-bosskie Very Happy

Co tu duzo mowic,jestescie niezwykle utalentowanymi istotkami po prostu Smile

Czekam z niecierpliwoscia na cedeka:*

Ala

Niuńka i Halley - rewelacyjne, nie pamiętam, kiedy ostatnio LiLom urodził się syn, jakoś wszyscy zasze ładują dziewczynki Very Happy

No i moje króciutkie

W grudniu padało dwa razy: pierwsza zamieć trwała osiem dni, a zaledwie dzień później śnieg znowu zaczął sypać i tak padał nieprzerwanie do Wigilii. Witek Święta musiał niestety spędzić w szpitalu, a kiedy rano tylko pojawił się na oddziale, został wciągnięty na izbę przyjęć, gdzie opatrywano ofiary wypadku samochodowego. Wszystko wskazywała na to, że Lena będzie siedziała w domu samotnie, bo miała pracę dopiero na Sylwestra, a wtedy to Latoszek siedział w domu.
Lena właśnie mieszała w garnku zupę. W piekarniku piekła się ryba. Tuż za kanapą stała wielka choinka ozdobiona szkarłatno-złotymi bombkami, żółte światełka migały wesoło. Pod drzewkiem znajdowała się paczuszka z prezentem dla Witka, był też prezent dla Leny, która nie zauważyła go. W końcu Lena stanęła przy oknie i zapatrzyła się w płatki śniegu. Było tak cicho…
Niedoczekanie.
W ciągu jednej sekundy sytuacja odwróciła się o sto osiemdziesiąt stopni. A wszystko za sprawą Dagmary Latoszek, która delikatnie wprosiła się do środka. Wkrótce pojawił się też Adam z Joanne, a na samym końcu… jej mama. Wszyscy przynieśli ze sobą mnóstwo smakołyków i jeszcze więcej prezentów, które natychmiast wylądowały pod choinką.
***
Witek kolejnego pacjenta, tym razem ze złamaną ręką, wypisał do domu. Szedł właśnie korytarzem zmierzając do pokoju lekarskiego z zamiarem przekąszenia czegoś, może nawet wpadnie do Leny na kolację. W końcu jest Wigilia…
Nagle stanął jak wryty. Zobaczył coś niesamowicie dziwnego: na końcu korytarza stał Arkadiusz z matką. Pani Latoszek ze złamaną prawą nogą i lewą ręką z wysiłkiem podpierała się kulami. Najdziwniejsze było jednak to, że Arkadiusz krzyczał na matkę, a nawet jeśli nie krzyczał, to mówił bardzo nieprzyjemnym tonem. Skulona kobieta odmrukiwała coś, też najwyraźniej rozzłoszczona.
Latoszek nigdy nie widział, aby ci dwoje na siebie krzyczeli, czy mieli o coś pretensje. Zawsze cechowała ich pełna harmonia polegająca na tym, że matka wiecznie biegała wokół swojego ukochanego synusia i spełniała każde jego widzimisię. Nie zamierzał jednak dowiadywać się, co się dzieje, w końcu on nigdy nie cieszył się szacunkiem matki i ciężko było mu wykrzesać nawet tę iskierkę tolerancji, którą miał teraz. Póki co, skierował się jednak w stronę mieszkania, aby złożyć Lenie chociażby życzenia bożonarodzeniowe.

mandragora ;)

no ja nie wiem dziewczyny jak Wy to robicie! oczywiście wasze lektury zawsze najpiękniejsze Smile

Anna Z

Piękne, niby zwyczajne sytuacje, a tak pięknie opisane, że aż chce się czytać, jeszcze i jeszcze...

niuńka

Alus jest na czym oko zawiesić Razz

Ylva

Mi sie zawiesilo i mam problem z powrotem do poprzedniego stanu...

Gosia

No super jak zwykle,zgadzam sie z wami,aż chce sie czytać coraz więcej.