Radosna Twórczość 2 :]

izuś_

Pod wrażeniem jestem Very Happy

I oczywiście czekamy na kolejne Wink

Ala

Znowu króciutko, nie wiem czemu, zawsze mam wrażenie, że będzie dłuższe, a potem to się kurczy.

Święta Bożego Narodzenia i Sylwester były najspokojniejsze od kilku dobrych lat. Pacjentów było nadzwyczaj niewielu.
Tymczasem kolejnego dnia stycznia na Witka spadł zaszczyt posprzątania po skromnej zabawie sylwestrowej, którą w tym roku, w przeciwieństwie do poprzedniego, spędzili wszyscy razem, nawet Lena wpadała czasem z dyżuru.
Kiedy Lena wróciła z pracy, Witek nadal sprzątał. Udało mu się już pozbyć butelek po szampanie, coca-coli i różnych oranżadach, uporał się też z pustymi opakowaniami po różnego rodzaju słodyczach i resztkami jedzenia snujących się po mieszkaniu od dwudziestego czwartego grudnia. Teraz akurat zbierał kolorowe kropeczki konfetti z miejsc, do których nie dotarł odkurzacz.
- Dzień dobry.
- Dobry.
- Zmęczona?
- Bardzo. Biorę prysznic i idę spać.
- To może zjesz jeszcze coś? Wśród tych wszystkich pyszności włóczących się tu od Wigilii znalazłem całkowicie nieprzeterminowane mleko i całkiem zjadliwe płatki.
- Fantastycznie – odpowiedziała z ironią Lena.
- Kanapę już wyczyściłem, możesz…
Lena jednak najwyraźniej zrezygnowała z prysznica, bo po chwili już spała.
***
Kilka dni później wygląd mieszkania wrócił do normalności. Natomiast pacjenci zaczęli tłumnie nawiedzać szpital, jakby chcieli nadrobić braki z końca roku. Tak więc Lena, jak i Witek przez cały styczeń zajęci byli wyłącznie pracą.
Latoszek właśnie zrobił sobie właśnie krótką przerwę i siedział w bufecie, a wnętrzności skręcały mu się dziwnie. Po raz kolejny widział to samo: Arek najwyraźniej nie był zadowolony z obecności mamy w szpitalu, a kobieta, jakby skulona, znowu mruczała odpowiedzi pod nosem.
Sam nie wiedział, dlaczego, ale jednak…
Bardzo to Witka zaniepokoiło.