Radosna Twórczość 2 :]

mandragora ;)

jak zwykle zresztą! S-U-P-E-R!!! Smile

Ylva

A i jeszcze jedno. Moze zupelnie niepotrzebnie, ale ogłaszam wszem i wobec, że pisanie nie sprawia juz mi przyjemnosci, tak więc zwijam manatki i dziekuje wszystkim ktorym chcialo sie czytać moje wypociny:)

Gosia

No nie żartuj,wielka szkoda,no,ale jak nie sprawia Ci przyjemności to nie będę Cię an siłę zmuszała.

Ala

Jego matka weszła do środka, po czym pokuśtykała do biurka.
- Co się dzieje? – spytał Witek, przypominając sobie o tym, że jest lekarzem. Zauważył zmiany w wyglądzie mamy – kiedyś rude włosy, teraz rude były tylko na końcach; wśród czarnej burzy loków pojawiły się szare pasma.
Pani Latoszek jedną ręką sięgnęła do torebki. Jedna kula przewróciła się. Po chwili grzebania w torebce, wyleciały z niej jakieś papiery. Kobieta schyliła się, żeby je podnieść. Druga kula wypadłą jej z ręki. Mama zachwiała się.
Witek z żołądkiem w gardle wstał. Pomógł jej usiąść na krześle, po czym podniósł kule i oparł je o biurko. Pozbierał rozsypane kartki i położył je na rogu biurka. Usiadł naprzeciw i ponowił pytanie.
- Więc… co się dzieje?
Wśród stosów kartek na biurku kobieta wygrzebała jedną i podała ją Witkowi, po czym zgarnęła stos pozostałych chcąc je schować z powrotem, jednak część ponownie wylądowała na podłodze. Latoszek mimochodem obserwował matkę usiłującą sobie poradzić jedną ręką. Jego żołądek nagle zaczął odmawiać dalszego trawienia niedawno zjedzonej kanapki. Przełknął ślinę i zebrał wszystkie siły, aby zmusić się do spojrzenia na wyniki.
- Miałam się z tym zgłosić do przychodni – jej głos brzmiał o wiele gorzej niż zwykle. Słabiej.
Witek zerknął na datę,
- Tydzień temu.
- Miałam inne sprawy na głowie.
Latoszek nie mógł się powstrzymać.
- Jak kłótnie z Arkiem.
- Nie kłócimy się z Arkiem.
- Ale jest tylko Arkiem, już nie jest Arkadiuszem? – odparował lekarz kładąc nacisk na ostatnie słowo.
- Co z tymi badaniami?
Po raz pierwszy w jego życiu matka odmówiła kłótni.
- Z mało jesz.
- Jem tyle co zwykle.
Po raz pierwszy pyta go o zdanie.
- Organizm jest osłabiony.
- Nie sądzę.
- Mniej ważysz.
- Nawet z gipsem?
To chyba jest ROZMOWA. Po raz pierwszy rozmawia z własną matką jak cywilizowany człowiek.
- Gips tutaj nie ma nic do rzeczy. Dlaczego w ogóle masz ten gips?
- Arek twierdzi, że przejdzie.
Po raz pierwszy Witold okazał się lepszy od brata. W jej opinii.
Dlaczego?
- Dlaczego się kłócicie?
- Kto.
Znowu.
- Nigdy nie kłóciłaś się z Arkiem.
- Nie.
- Inaczej to wyglądało…
- Nic ważnego.
- Mieszkasz z nim, więc możecie to załatwić w domu.
- Mogę już iść?
Latoszek wypisał receptę.
- Wzmacniające. Do widzenia.
- Do widzenia.
Zegar twierdził, że wizyta trwała kwadrans.
Niemożliwe, to przecież trwało godziny…
Ups. Pani Latoszek zostawiła kilka kartek na ziemi. Witek podniósł je.
Powinienem je zobaczyć?
Czy ty chcesz je w ogóle czytać?
To były wyniki badań. Mama podała mu niewłaściwą kartkę. Tutaj były te, z którymi miała przyjść dzisiaj. I te z początku marca. I jakieś inne.
Tylko dlaczego kolejne wyniki są coraz gorsze?
Coś tu jest nie tak.

Gosia

Jak zwykle świetne,super rozmowa,no i chyba się domyślam co będzie dalej,ale i tka czekam na cd.

Anna Z

Ala świetne dialogi. Fajnie się czyta.

niuńka

fajne fajne Smile

izuś_

Intrygujące ;p

Ylva

Ale faajnie. Jak zwykle

Halley

świetne Ala jak zwykle ja chce jeszcze Smile